Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ…
«Μα είναι δυνατόν; Μέσα στο υπουργείο σας, μέσα στο νοσοκομείο σας, μέσα στους ΗΣΑΠ που δούλευε η Κωνσταντίνα… να μην ισχύουν ούτε καν αυτοί οι λειψοί νόμοι και οι κανονισμοί, να υπάρχουν μαύρες νησίδες από τους εργολάβους; Η απάντησή τους είναι αφοπλιστική! “Εμείς αναθέτουμε και πληρώνουμε τους εργολάβους για να καθαρίζουν. Με ποιους δουλεύουν, πώς δουλεύουν, είναι δική τους δουλειά, δε μας ενδιαφέρει”. Με όλο αυτό το κατεστημένο τα έβαλε η Κωνσταντίνα, γι’ αυτό της έδωσαν αυτή την τόσο αποτρόπαια απάντηση!!
από την ανακοίνωση της παναττικής ένωσης καθαριστριών και οικιακού προσωπικού
Τα ξημερώματα της Τρίτης 23/12/08, τραμπούκοι της εργοδοσίας ρίχνουν βιτριόλι στο πρόσωπο της Κωνσταντίνας Κούνεβα, η οποία μόλις έχει επιστρέψει στο σπίτι της στα Πετράλωνα από τη δουλειά, εξαναγκάζοντάς τη παράλληλα να το καταπιεί. Η επίθεση αυτή έχει ως αποτέλεσμα μέχρι σήμερα η Κωνσταντίνα να νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» με εκτεταμένα εγκαύματα στο πρόσωπό της, αλλά και σε ζωτικά της όργανα.
Η Κωνσταντίνα είναι μετανάστρια εργάτρια από τη Βουλγαρία και εργάζεται ως καθαρίστρια στην εταιρεία ΟΙΚΟΜΕΤ, της οποίας ιδιοκτήτης είναι το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Νικήτας Οικονομάκης (υπενθυμίζουμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που νομοθέτησε τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την υπενοικίαση εργαζομένων). Η ΟΙΚΟΜΕΤ αναλαμβάνει εργολαβίες καθαρισμού για μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις όπως ο ΗΣΑΠ, η ΕΛΒΟ, ο ΟΑΣΑ κ.α. Η Κωνσταντίνα είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών-στριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) και μάχιμη συνδικαλίστρια. Μια εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα είχε έρθει σε κόντρα με τα αφεντικά της ΟΙΚΟΜΕΤ διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων για αυτήν και για τους/τις συναδέλφους/ισσές της και καταγγέλλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Είχε προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι, ενώ εκκρεμούσε τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 05/01/09, ύστερα από καταγγελία της. Το πλήθος των αναφορών και των εξωδίκων (πάνω από 15 και 12 αντίστοιχα) που έλαβε από την ΟΙΚΟΜΕΤ από το 2006 μέχρι και το 2008, καταδεικνύουν το μέγεθος της επίθεσης των αφεντικών και τα κίνητρα της δολοφονικής αυτής απόπειρας.
Η Κωνσταντίνα εδώ και πολύ καιρό αγωνίζεται ενάντια σε ένα καθεστώς εργασίας, το οποίο δεν απέχει πολύ από τη σύγχρονη δουλεία: κλεμμένα ένσημα, απλήρωτες υπερωρίες, εκβιασμός αν δε δεχτείς να υπογράψεις οικειοθελή αποχώρηση, διαφορά ανάμεσα σε αυτά που δηλώνονται ως μισθός και τις πραγματικές απολαβές, μαύρη εργασία, μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, δήλωση λιγότερων ωρών ώστε να μην εντάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά, δυσμενείς μεταθέσεις, τρομοκρατία. Στην εκμετάλλευση και την τρομοκρατία που επιβάλλει αυτό το καθεστώς κεντρική θέση έχουν οι μετανάστριες εργάτριες.
Η ΟΙΚΟΜΕΤ έχει αναλάβει την καθαριότητα των χώρων του ΗΣΑΠ. Και οι δυο είναι τα αφεντικά της Κωνσταντίνας, παρ’ όλο που στον ΗΣΑΠ λένε ότι «δε φέρουμε καμιά ευθύνη». Η διοίκηση του ΗΣΑΠ, όπως και οι άλλες διοικήσεις όλων των δημόσιων υπηρεσιών, το κράτος δηλαδή, αποτελεί τον πολιορκητικό κριό για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων προς όφελος του κεφαλαίου τα τελευταία 15 περίπου χρόνια και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τις εφαρμόζουν στο πιο αδύναμο κομμάτι της εργατικής τάξης που είναι οι μετανάστριες εργάτριες. Ο στόχος είναι στο μέλλον να εφαρμοστούν και στους υπόλοιπους «εξασφαλισμένους» εργάτες μόλις αυτό κριθεί εφικτό.
Αλλά στον ΗΣΑΠ δεν είναι οι μόνοι που κάνουν τους ανήξερους, ενώ είναι συνένοχοι: η ΓΣΕΕ, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά έχουν αναγνωρίσει το εργοδοτικό σωματείο που έχει στηθεί από τον Οικονομάκη και τους λακέδες του, ενώ όλο αυτό το διάστημα έχουν στρώσει το έδαφος για την επιβολή της μισθωτής εργασίας και με τη μορφή αυτού του καθεστώτος σύγχρονης δουλείας· η Επιθεώρηση Εργασίας και το ΙΚΑ χρόνια τώρα κάνουν τα στραβά μάτια και στήνουν πλάτη στα αφεντικά έχοντας εξ ορισμού πάρει σαφή θέση στον ταξικό πόλεμο· τα ΜΜΕ στοιχίζονται πίσω από τα αφεντικά αποκρύπτοντας τις πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος και διασφαλίζοντας με τη σειρά τους ότι το καθεστώς συσσώρευσης θα λειτουργεί απρόσκοπτα.
…ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΝ ΖΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΩ
Η περίπτωση της Κωνσταντίνας δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα ακόμα κομμάτι που συνθέτει την εικόνα του καπιταλιστικού συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε, ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαιώνει ότι το κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε –και το οποίο στηρίζεται στον κατακερματισμό, τον διαχωρισμό και την εκμετάλλευση με σκοπό την επέκταση της αξίας και του κέρδους– βρίσκεται σε κρίση εδώ και πολλά χρόνια. Και βρίσκεται σε κρίση, γιατί, πρώτα και κύρια, δεν μπορούμε και δε θέλουμε να γίνουμε αντικείμενα εκμετάλλευσης στο βαθμό που οι ιδιοκτήτες αυτού του κόσμου θα ήθελαν.
Η Κωνσταντίνα που δέχτηκε το βιτριόλι στο πρόσωπο και ο Αλέξης που δολοφονήθηκε είναι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: όσοι θεωρούνται «πλεονάζων πληθυσμός» για το σύστημα αυτό θα περιθωριοποιούνται, θα δαιμονοποιούνται ως «οι επικίνδυνες τάξεις» και θα εξοντώνονται, ενώ οι υπόλοιποι θα πρέπει να δεχτούν την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την επέκταση του εργάσιμου χρόνου, την κατάργηση των όποιων παροχών, την εντατικοποίηση από μικρή ηλικία, το σχολείο-εξεταστικό κέντρο, την ποινικοποίηση της «αντικανονικής» συμπεριφοράς, το ξεζούμισμα, την περαιτέρω υποταγή της ζωής στην επιβίωση.
Παρά τους διαχωρισμούς που το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν να δημιουργήσουν μεταξύ των δυο αυτών κομματιών, η εξέγερση του Δεκέμβρη έθεσε την επίθεση στην Κωνσταντίνα στο σωστό της πλαίσιο: η μοίρα που επιφυλάσσεται στους αγωνιζόμενους, στους εξεγερμένους φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους και προσωρινούς, μετανάστες και μη, στους «περιθωριακούς» και τους «συνεπείς διαδηλωτές», σε μας, είναι κοινή αν αγωνιζόμαστε. Και απέναντι στην κοινότητα του αγώνα μας είχαμε και θα έχουμε τον έσχατο εγγυητή αυτής της τάξης πραγμάτων: την ωμή βία του κράτους, των μαφιόζων, των τραμπούκων, θεσμικών και μη. Η εξέγερση του Δεκέμβρη έδειξε τι μπορούμε να κάνουμε μαζί και πόσο πασχίζουν για να επιστρέψει το σύστημα στην κανονικότητα.
Τα αφεντικά δεν υπολόγισαν σωστά. Η επίθεση στην Κωνσταντίνα συνέβη μέσα στην εξέγερση και ενώ χιλιάδες ήμασταν στον δρόμο, στις καταλήψεις, στα αμφιθέατρα, στις συνελεύσεις. Η επίθεση στην Κωνσταντίνα θεωρήθηκε επίθεση σε όλους μας και η απάντηση στην τρομοκρατία των αφεντικών έλαβε πρωτόγνωρες διαστάσεις. Ήδη σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας (Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Γιάννενα, Πάτρα), αλλά στη Βουλγαρία, έχουν γίνει κινήσεις αλληλεγγύης υπέρ της Κωνσταντίνας. Και θα συνεχίσουμε.
ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ ώρα 7 μμ στο Κέντρο Νεότητας Χαλανδρίου (Δαναίδων & Αντιγόνης),
Εκδήλωση-Συζήτηση με θέμα: ‘Συλλογικοποίηση των αντιστάσεων απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και τον εργασιακό μεσαίωνα’ (στην συζήτηση θα παραβρεθούν μέλη της ΠΕΚΟΠ)
ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Χαλανδρίου
και γύρω περιοχών
